Co to jest „żarłoczny apetyt”? Znaczenie i interpretacja wyrażenia

Ten artykuł będzie odpowiedzieć na pytanie, co jest nienasycony apetyt. Ponadto, zostaną podane przykłady użycia tego słowa w mowie.

Co to jest „wygłodniały”

Wyrażenie to ma kilka znaczeń. Jak phraseologism – ciągłe kombinacji słów – może być stosowana przy opisywaniu osoby (innych istot żywych) ze zwiększonym apetytem. Tak zwykle mówi o tych, którzy jedzą łapczywie, szybko, dużo.

Ale czasem określenie „nienasycony apetyt” interpretacja nie jest połączony z wchłaniania pokarmu. Ma nowego znaczenia w wyniku opisu procesu transferu, gdy wyrażenie oznacza, chciwość i łakomstwo z posiłkami, na poziomie ogólnym – samo istnienie człowieka. Oto jest pytanie „co to jest nienasycony apetyt” można odpowiedzieć następująco: jest obżarstwo, chciwość i zachłanność osoby, która objawia się we wszystkim. Zazwyczaj stosuje się idiom z ujemnym cienia.

Ale, jak się okazuje, w medycynie nie jest chorobą o takiej nazwie. Znaczenie i interpretacja terminu „żarłocznego apetytu” w tym kontekście jest synonimem choroby zwanej bulimia.

Jak ciężko pracować i jeść

Raz zdarzyło się, że ludzie, wilk były związane ze złą bestią, wiecznie głodne, bezwzględny i przebiegły. Ale w rzeczywistości, wszystkie drapieżniki żyć jak natura przewidziała je. Polują się wyżywić i zostawić swoje potomstwo, a nie dla przyjemności. I przebiegły w ich zachowaniu nie ma absolutnie.

Powiedzenie „nogi wilka są karmione” po prostu oznacza, że karma dla zwierząt idzie do pracy. I jeść je, niestety, nie uda codziennie. To pewnie dlatego, że wilki są zjadane z wielkim apetytem. Muszą także odzyskać wydatkowane w poszukiwaniu energii żywności.

Metoda transferu stereotyp behawioralna pozwala osobie na pytanie: „Jaki jest nienasycony apetyt” odpowiedź „To głód ciężko i bardzo głodny praca indywidualna”.

Chęć do jedzenia jest naturalne dla wszystkich istot żywych

Dlaczego wilk został wybrany jako główny bohater w wyrażeniu opisującym wielkiego głodu – nie jest jasne. Po łapczywie jeść wszystkie żywe istoty, które od dawna są pozbawieni żywności. Wystarczy spojrzeć jak Gags wybrany posiłek na ulicy lub kotek dławiki cielę mleko, odsadzenia i długi okres bez okazji do picia mleka z miski.

Ale to był wilk zwierzę, które miało jako prototyp w tym zdaniu. Prawdopodobnie powodem był fakt, że wilk nie zawsze jest w stanie uzyskać wystarczająco. Wszakże w ich naturalnym środowisku jest to dość trudne do znalezienia własnej żywności. Duże roślinożerne wygrać sam jest trudne, a stado łosi i jeleni musi być podzielony na wiele. Małe zwierzęta również uzyskać dość trudne.

Niezdolność do miłego

Czasami wyrażenie nie jest używane w odniesieniu do głodnego człowieka, ale jako opis procesu wchłaniania pokarmu. Każdy wie, że drapieżniki nie żuć jedzenie. Wilki oderwać lub gryzie się kawałek o żądanej wielkości. Potem połknąć bez rozgryzania.

Ci, którzy byli w stanie zaobserwować tego obrazu, w porównaniu zachowanie drapieżnika podczas jedzenia wchłanianie pokarmu przez niektórych ludzi, nie dbając o wrażenie robią na obecnych. Patrząc na kogoś, kto szybko łapie danie i połykania duże kawałki, nie prozhovyvaya, mówiąc: „To, co nienasycony apetyt” Sens tej wypowiedzi w tym kontekście – jest porównanie procesu absorpcji nieostrożny i pochopnie spożywczym proces prawie bez żucia człowieka z konsumpcją drapieżników żywności którzy po prostu nie mogę tego zrobić inaczej.

Historia wilk szary

Mały szczeniak ojciec przyniósł do domu w wczesną wiosną. Mężczyzna poszedł do lasu na opał, i wrócił z mieszaniem w jego torbie ręki. Ale gdzie pojawiła szczenię w lesie? Że dzieci nie wiedzą.

– To cub – powiedział ojciec. – Jego matka została rozstrzelana przez myśliwych. Jego bracia i siostra zmarła z głodu, i nie czekając na pielęgniarkę. Tylko to i przeżyć.

– Pewnie jest głodna – powiedziała matka, i umieścić na płycie podłogowej, gulaszu, który łamał chleb.

Kuba niepewnie przykuśtykał do naczynia, przyciąga zapach mięsa smaczne zupy, delikatnie nosem. A potem nagle ochoczo rzucili się na jedzenie, mlaskanie i zadławienia. Jego ogon był początkowo przypięte do tylnej nogi i plecy wygiął ostrożnie. Włosy na karku wystawał igieł Jeżowa.

– Och, chcesz zjeść coś … Nic dziwnego, że mówią o człowieku, głodujący, miał apetyt wilczy! – mama uśmiechnęła się.

– Tak, nic nie jest powiedziane, między innymi – powiedział ojciec. – Wilki Cokolwiek nie są gorsze od innych istot żywych. Zło tak gwałtowne powoduje ich być sama natura. Ale będziemy karmić jej szare mnóstwo, ale edukować jak jest to konieczne, aby doprowadzić psa do domu, a zobaczysz, że wilk może być lojalny i wierny człowiek. I na przyszłość jest wilk nigdy nie będzie – tylko tyle, ile powinien.

I tak się stało. Po roku wzrosła Wilk piękny i inteligentny, bardzo podobny do owczarka niemieckiego. Był pilnuje stada owiec, tak że mu nikt nie odważył się zbliżyć. I nigdy nie pożądał nikogo, nawet najmniejszy jagnięcinę. I jedli szary z uczuciem i godnością, jak przystało na zwierzęta, które są regularnie karmione.

Tutaj masz mówią o żarłocznego apetytu! I mówiąc: „Jak wiele wilki nie karmić, a on jest w lesie, patrząc” też mogą być kwestionowane po tej historii.

Chciwość – ludzka cecha, a nie zwierzę

Często mówimy o bezgranicznie chciwy indywidualne – niekoniecznie w odniesieniu do żywności – miał wilczy apetyt. Wartość wyrażenia jest sensie przenośnym. Przypisując obżarstwo zwierząt i chciwości, ludzie używają wyrażenia, opisując człowieka z nadmiernych pragnień w innych dziedzinach życia. Idiom „żarłoczny apetyt” w kontekście opisywania chciwy człowiek może wskazywać na chęć posiadania nadmiernie dużej ilości pieniędzy, kamieni, ziemi – wszystko to ma znaczenie praktyczne.

W rzeczywistości, w świecie zwierząt, wszystko jest inaczej. Jeśli Wilk urodzin zawierać takie warunki, że będzie on zawsze jeść w tym samym czasie, widzimy, że zwierzę nie chce jeść więcej niż to, ile potrzebuje. I przejść do żywności wilk nie będzie. Obżarstwo i chciwość – to cechy raczej ludzki niż zwierzę.

Mity na temat wilków

Dlaczego w bajkach wilk zawsze przedstawiane jakieś głupie zwierzę, nikt tak naprawdę nie może odpowiedzieć. W rzeczywistości, to zwierzę jest bardzo rozsądne. Złap to niezwykle trudne. Są łatwe do obliczenia, gdzie myśliwy zastawić pułapkę, rzadko wpadają pułapek.

Jazda stada jeleni, wilków wykorzystywać talenty generałów: nie tylko bezmyślnie pośpiechu po ofiary, czyli napędzany ją do miejsca, gdzie mogą łatwo sobie z tym poradzić. Jak zarządzać bestie, które nie mają języka komunikacji, koordynować swoje działania? Oto kolejna zagadka.

Już dawno zaobserwowano, że zwierzęta rzadko atakują bez powodu. Zostali zmuszeni do obu głodu lub konieczności ochrony swojego terytorium, potomstwo, czy zagrożenie dla własnego bezpieczeństwa. I zabić Wolves głównie chorych, starych, niedołężnych zwierząt. Nic dziwnego, że został wyróżniony tytułem „sanitariuszy leśnych.” Dzięki nim pośród leśnych roślinożerców są rzadkie afiksów od choroby.

Mówiąc o wilczym apetytem, nie wspominając o jedną ważną funkcję. Bez względu na to, jak był głodny czy to zwierzę, zawsze będzie koordynować swoje działania z milczących prawem wilka, które często są także poza człowiekiem. Mimo to wyrażenie w naszym języku jest używana z negatywnej konotacji, niestety …

Ale człowiek może zabić innego aby zabrać swoje pieniądze lub inne wartościowe przedmioty, a nie z powodu głodu. Pieniądze można spędzić później na drinka, narkotyki, zabawa, na zakup dóbr luksusowych sam lub jego (jej) Mistress (wybrani).

bulimia

A co to jest „wilczy apetyt” z punktu widzenia medycyny? Okazuje się, że jest to choroba związana z nadmiernym jedzeniem, który nazywany jest bulimia lub bulimii. Ludzie również nazywany go „wilk z głodu”. Pacjent korzysta ogromna ilość jedzenia, aby pozbyć ciężkości w żołądku, co powoduje wymioty sztucznie, używa środków przeczyszczających, ale nie może pozbyć się chęci do jedzenia.

Choroba jest przypisana do układu nerwowego. Traktować go zwykle ambulatoryjne. I tylko w kilku szczególnych przypadkach uciekać się do hospitalizacji.

Więc zanim coś powiedzieć, porównując człowieka z wilkiem, należy rozważyć: czy byłoby to prawidłowe? Czy w odniesieniu do zwierzęcia obraza? Chociaż jest to oczywiście żart. Ponieważ wilki nie obchodzi, że myśl o nich, a człowiek mówi. Ale człowiek … No, dosyć już o ludziach, artykuł jest o czymś innym.