Komora pęcherzyków powietrza: zasadę działania obwodu urządzenia. Zalety i wady komory pęcherzykowej

Powrót w połowie 20. wieku wynaleziono komorę Bubble – urządzenie, które jest aktywnie wykorzystywany do monitorowania mikrocząstek. W większości przypadków jest on używany przez fizyków, którzy obserwowanych mikrokosmos. Nawet dziś, mimo ogromnego rozwoju technologii i dostępności różnych czujników elektronicznych, uczniowie pokazują fotografie cząstek wykonanych przy użyciu baniek.

O tym, jak doszło do kamery

Jak wspomniano powyżej, w połowie 20 wieku, a pojawi się wynalazek. A wszystko ze względu na fakt, że fizyczne naukowcom nie udało się zbadać istniejące detektory cząstek naładowanych. Do tego czasu, każdy wiedział, co proton, neutron, elektron i pozyton. W 1950 roku, aby rozwiązać problem zaangażowany D. Glaser. Naukowcy próbuje użyć zarówno reakcje chemiczne i fizyczne, elektryczne i ciekłe, jak też stałe konwersji. Ale zdecydował się pozostać na zjawisku ciekłej, aby być bardziej precyzyjnym, na zasadzie pracy przegrzania mieszanki. Podstawowe wymagania, że Donald wysunięte do swojego wynalazku – z dużą szybkością reakcji, która pozwala uchwycić cząstkę na fotografii w odpowiednim czasie. Oczywiście komora pęcherzyków i komora zmętnienia są nieco podobne. Ale istnieją pewne różnice, które w rzeczywistości rozmawiać.

Komora bańka: zasada działania

Płyn roboczy stosuje się jako eter dietylowy, który miał taką zaletę w niskiej cenie. Ponadto, można uzyskać w czystej postaci, bez żadnych trudności. Najważniejsze jest to, aby ogrzewać ten płyn do temperatury wrzenia (1400 stopni Celsjusza), a następnie ochłodzono do temperatury pokojowej. W tym czasie materiał promieniotwórczy jest doprowadzany, na przykład kobaltu, po czym w odstępie około 60 sekund, płyn roboczy wrzała. Raz na minutę to było możliwe, aby uchwycić ruch cząstek na zdjęcie.

Wszystko pokaż wyraźnie Glazer wykorzystane dwie kamery, wykonane z twardego szkła i wypełniona eterem. Ogrzewanie prowadzi się w łaźni olejowej, a ciśnienie można obniżyć za pomocą uchwytu. W tym momencie kamera zostanie uruchomiona. Średnia szybkość Rama 3000 na sekundę. Pozwoliło to uchwycić ruch cząstek w naczyniach. Następnie komory pęcherzykowej był trochę zautomatyzowane, ale zasada działania pozostaje taka sama. Najczęściej używali licznik Geigera, który pozwoli prześledzić wygląd promieniowania.

Komora bańki: Urządzenie

Teraz pomówmy trochę o tym, co jest wynalazek. W większości przypadków ten zbiornik ma kilka małych okien. Komora wypełniona specjalną cieczą i umieszczone w polu magnetycznym. Zawsze należy stosować ciśnienie powyżej ciśnienia atmosferycznego. Czasami stosowano kriostatu, co było niezbędne w celu schłodzenia cieczy roboczej (GC), gotuje w niskich temperaturach. Bezpośrednio przed wprowadzeniem pierwiastków promieniotwórczych z akceleratora rozpręża się w komorach i otrzymuje przegrzanej cieczy. Wszystko, co ma na swej drodze pozostawia pęcherzyków wrzącej cieczy. Dla wystarczająco przeprowadzenia reakcji jedynie część mikrosekundy. W jednej chwili stał się pęcherzyki rząd wielkości większa. Do oświetlania lampę i obejmowała trzy kamery, z których oglądania stereo.

Końcowa faza eksperymentu

W końcowym etapie Przeprowadzono złożoną analizę i trajektorii naładowanych postaci cząstek radioaktywnych. Istnieją przypadki, kiedy zdjęcia do obróbki wykonanej przez kilka dni, ale traktowano je przez kilka miesięcy. Gdy pojawi się spiralę, to wskazuje na przejście elektronu. Tak zwany „korek” rozmawialiśmy o obecności obojętnych cząstek. W większości przypadków, na podstawie danych uzyskanych obrazów, 3-dokładnie mierzone trajektorii ruchu elementów. Jeśli uda Ci się całkowicie przywrócić obraz, można było stworzyć trójwymiarowy obraz. Początkowo to zostało wykonane przez naukowców, ale taka analiza może trwać latami. Sytuacja zmieniła się wraz z pojawieniem się komputerów, co znacznie przyspieszony proces.

O zaletach korzystania z tego typu kamery

Jak zauważono powyżej, urządzenie zgodnie z zasadą działania nieco podobnego wynalazku Wilson. Ale istnieje szereg zalet. Najistotniejszą zaletą może być traktowane jako prędkości roboczej, co jest bardzo prawdopodobne, można naprawić na zdjęciu godne uwagi zjawiska.

Kolejna zaleta polega na tym, że jako płyn roboczy stosowane substancje płynne o wysokiej gęstości. Jest on znacznie zwiększa szanse, że będzie się zdarzyć w przypadku średniej oczekiwanej. Co jest zaletą komorze pęcherzykowej, więc to, że cykl jej pracy zajmuje trochę czasu. Parametr ten jest jedynie warunkiem koniecznym dla korzystania z urządzenia w akceleratorach różnych typów. Przegrzana ciecz można uzyskać na tyle szybko, że potrzebuje tylko do zmniejszenia ciśnienia w układzie. Tutaj w zasadzie wszystkich głównych zalet tego urządzenia.

Trochę o wadach

Jak wspomniano na wstępie niniejszego artykułu, teraz jest po prostu ogromna liczba różnych czujników elektronicznych, z dużą dokładnością, aby znaleźć odpowiednie obiekty z dużą prędkością, aby wybrać elementy, które mają określić ich trójwymiarowy obraz. Jest w podsterowności stanowią główne wady komory pęcherzykowej. Z reguły większość wyników jest bez zainteresowań naukowych, ale odrzucić niepotrzebne na zdjęciu, może upłynąć trochę czasu. Inną wadą jest to, że urządzenie jest po prostu niemożliwe, aby natychmiast uruchomić, w szczególności, to ze względu na bezwładność cieczy roboczej i innych parametrów fizycznych. W zasadzie braki Doszliśmy, chodźmy dalej.

Od strony technicznej

Podczas stosowania tego sposobu wykrywania naładowanych cząstek został zarejestrowany ponad 100 kopii komór bańki. W tym czasie, że stosowanie różnych płynów, takich jak hel, wodór, freon, ksenon, propan i innych. To samo odnosi się do temperatury, która rozpoczęła się i zakończyła się bardzo niskim Urządzenie wewnętrzne Xenon. „Gargamel” – ostatni komory pęcherzykowej, obwód nie różni się zasadniczo od innych. Ale w jej komorze zostało zalane około 18 ton freonu. Urządzenie to dopuszcza się duży otwór dla czasów – oddziaływania pomiędzy przewodem neutralnym punktach. Największe Próbka miała średnicę 4,5 m. Urządzenie przeznaczone do stosowania z wodorem. Jednak problemem jest to, że stworzenia nowych dopalacze, że emitowane promienie cząstek radioaktywnych z dużą prędkością, więc nie ma komory barbotażowe nie poradzić.

Kilka ważnych punktów

Warto zwrócić uwagę na fakt, że obecnie dane aparat nie jest używany. Praktycznie wszystkie z nich zostały odpisane z rachunków, ale jak się okazało, była to przedwczesna decyzja. W 2002 roku, nowe cząstki zwane pentakvarty zostały otwarte za pomocą baniek. Ale znowu nie jest to wynikiem badań tego samego roku, a wyniki testów jednostkowych uzyskiwanych wiele lat temu. Mówi, że można znaleźć coś wartościowego z tego, co zostało zrobione w przeszłości.

Co więcej, moc obliczeniowa nowoczesnych technologii jest tak wysoka, że przetwarzanie każdego obrazu pozostawia bardzo mało czasu. W zasadzie, skuteczność tego rodzaju detektora torów jest obecnie bardzo niska, więc wskazane jest, aby nie stosować je mieć, ale gdy dane eksperymentalne mogą być użyteczne dziś.

wniosek

Dobrze, że to wszystko, co można powiedzieć, że takiej komorze pęcherzykowej. Urządzenie Układ jest dość prosty, ponieważ wszystkie pomysłowe. Warto powiedzieć kilka słów o skuteczności tych urządzeń zależy w dużej mierze od ich wielkości. Im większy pokój, tym większa szansa, aby dowiedzieć się czegoś pożytecznego. Niemniej jednak, wraz ze wzrostem wielkości zwiększa cenę materiałów i płynu roboczego, który ma imponującą koszty na dużą skalę. Teraz wiesz co komora bańka, której zasada opiera się na przegrzanej cieczy. Efekt ten badano daleko, więc obecnie uważane za bardziej odpowiednie czujniki elektroniczne, które przewyższają pod każdym względem.