Jak obliczyć efektywność ekonomiczną proponowanych działań?

Skuteczność ekonomiczna proponowanych działań pokazuje wartość zainwestowanych pieniędzy.

Kryteria obliczania

Mogą być podzielone na dwie grupy:

1. Społeczno-ekonomiczne.
2. Ekonomiczne.

Kryteria dla każdej kategorii są inne. Główną cechą obliczania wskaźników efektywności ekonomicznej jest to, ile firma może zmaksymalizować zyski i efektywność inwestycji kapitałowych. Przy określaniu skuteczności o charakterze społeczno-gospodarczym głównym parametrem oceny jest poziom zaspokojenia potrzeb ludności.

W celu zapewnienia wysokiej efektywności społeczno-gospodarczej, system gospodarczy musi zaspokoić wiele potrzeb ludzkich. Obejmują one materialne, duchowe, społeczne potrzeby, gwarancje wysokiej jakości i poziomu życia.

Metodologia obliczania efektywności ekonomicznej

Efektywność odzwierciedla, ile zysku 1 jednostka inwestycji. Im wyższa wartość, tym lepiej zarządza zainwestowanymi funduszami. Obliczanie efektywności ekonomicznej proponowanych działań jest przeprowadzane w celu określenia skuteczności finansowania.

Kalkulacja klasyczna to stosunek wyniku (zysku) do kosztów poniesionych w celu jego uzyskania. Wzór do obliczania efektywności ekonomicznej proponowanych działań można przedstawić następująco:

EE = Eph / 3 , gdzie

• EE – efektywność ekonomiczna;
• З – wydatki na osiągnięcie efektu ekonomicznego (inwestycje kapitałowe);
• Ef – efekt ekonomiczny.

Istnieje również formuła absolutnej efektywności ekonomicznej dla produkcji i nieprodukcyjnych sfer działalności. Można go przedstawić następująco:

EE = (Ef ₁ – Ef ₀ ) / (W + K * _KH ) , gdzie

• EE – efektywność ekonomiczna;
• Ef ₁ jest ogólnym rezultatem po zakończeniu działań;
• Ef ₀ – wynik przed wydarzeniami;
• I – całkowite koszty;
• K – inwestycje na imprezy;
• К _н – współczynnik normatywny.

Współczynnik normatywny jest wskaźnikiem charakteryzującym minimalną dopuszczalną skuteczność działania w określonej sferze. Różni się w zależności od sfery.

Skuteczność inwestycji

W celu oceny efektywności inwestycji kapitałowych stosuje się dwa wzory:

1. Współczynnik efektywności ekonomicznej.
2. Okres zwrotu depozytów.

Kalkulacja efektywności ekonomicznej z proponowanych środków różni się w sferze produkcji i handlu. W przypadku produkcji formuła obliczeniowa to:

EE _n = (C-CC) / K , gdzie

• ЕЕ _п – efektywność ekonomiczna produkcji;
• C – koszt produktów wydanych w ciągu roku, po cenach hurtowych;
• К – inwestycje kapitałowe;
• SS – koszt wytworzenia produktów na ten rok.

Mówiąc o sferze handlu należy zauważyć, że wzór obliczania efektywności ekonomicznej proponowanych środków ma nieco inną formę:

EE _n = (H-H) / K , gdzie

• ЕЕ _п – efektywność ekonomiczna w sferze handlu;
• Н – suma rabatów;
• I – całkowite koszty obiegu;
• K – zainwestowany kapitał.

Termin zwrotu

Drugi wskaźnik, wykorzystywany przy ocenie skuteczności działań – jest to czas, w którym spłacają zainwestowane fundusze. Ogólna formuła okresu zwrotu :

T = K / E , gdzie

• T – okres zwrotu kosztów działalności;
• K – zainwestowany kapitał;
• Ef – ekonomiczny efekt działalności (zysk).

Do obliczania terminu odzyskania środków w sferze handlu stosuje się wzór:

T = K / (C-CC) , gdzie

• T – okres zwrotu;
• C – koszt produktów wydanych w ciągu roku, po cenach hurtowych;
• К – inwestycje kapitałowe;
• SS – koszt wytworzenia produktów na ten rok.

W sferze komercyjnej okres zwrotu jest określony następująco:

T = K / (H-H) , gdzie

• T – okres zwrotu;
• Н – suma rabatów;
• I – całkowite koszty obiegu;
• K – zainwestowany kapitał.